کدو در قرآن کریم یک‌بار آمده است و در آن این‌گونه بیان شده که خداوند پس از نجات دادن حضرت یونس از شکم ماهی بر سرش بوته کدویی رویانید تا او از اشعه سوزان آفتاب در امان باشد. خداوند می‌فرماید: «وَ أَنْبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ»[1]؛«و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگ‌های پهن و مرطوبش آرامش یابد)». امروزه مشخص شده است که کدو تشنگی را تا حد زیادی رفع می‌کند. از طرفی کدو دارای موادی است که برای ترمیم ضایعات پوستی و تقویت بدن مفید می‌باشد و این همان غذایی بود که حضرت یونس (ع) به شدت نیازمند آن بود. در مورد اهمیت خوردن کدو پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:« کدو بخورید، چرا که عقل را تیز و (کارایی) مغز را زیاد می‌کند.»[2]
